Główna Archiwum Redakcja
Używamy cookies i podobnych technologii m.in. w celach: świadczenia usług, reklamy, statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia . Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności. Jeśli tego nie akceptujesz, nie korzystaj z tej strony.

ISSN 2299-1328

www.komentatoreuropa.pl

Dokładne okoliczności śmierci generała Sowińskiego nie są znane. Są różne wersje.  Jedna z wersji głosi tezę o śmierci generała przed ołtarzem w kościele, ale jest  i inna, o śmierci przy armacie, ponieważ ugrzęzła drewniana noga generała. Władze rosyjskie podały wersję o zabiciu generała na posterunku bojowym, co zostało podchwycone przez artystów i znamy dziś kilka wizerunków generała zakłutego bagnetami przez żołnierzy carskich. Podczas walk do niewoli rosyjskiej dostali się, m.in.: mjr Jan Wodzyński dowódca 8 pułku piechoty liniowej, mjr  Piotr Wysocki dowódca 10 pułku piechoty liniowej. Po stłumieniu powstania władze carskie urządziły na terenie reduty cmentarz prawosławny, zaś katolicki kościół św. Wawrzyńca zmieniły na cerkiew Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej.

Ważny punkt z historii tej reduty to wrzesień 1939. Wtedy oddział porucznika Zdzisława Pacaka-Kuźmirskiego 8 kompanii 40. pułku piechoty Dzieci Lwowskich, bronił się przed Niemcami. W czasie obrony 9 września 1939 dzięki beczkom terpentyny z fabryki Dobrolin jego żołnierzom udało się spalić pewną liczbę niemieckich czołgów. Reduta poddała się dopiero 27 września wraz z kapitulacją Warszawy. Także w 1944 w czasie Powstania Warszawskiego to miejsce odegrało ważną rolę. To tutaj znajduje się zbiorowa mogiła mieszkańców Woli zamordowanych przez Niemców w czasie rzezi  Woli w sierpniu  1944.

Jest to miejsce ważne nie tylko dla historii Warszawy, ale także dziejów Polski i Polaków.  Będąc w Warszawie warto zaplanować tak swój czas, aby trafić i tutaj.

Jeśli ktoś  wybierze się w to miejsce, to dostrzeże liczne pamiątki opisywanych powyżej wydarzeń. Znajdują się tu groby żołnierzy 6 i 7 pułku piechoty z 1831 roku, groby III batalionu 40 pułku strzelców lwowskich z września 1939 roku. Jest tez wspominana powyżej zbiorowa mogiła mieszkańców Woli zabitych przez Niemców w czasie Rzezi Woli w sierpniu 1944 roku. Odwiedzający to miejsce znajdzie krzyż upamiętniający śmierć generała Sowińskiego, a także pomnik  Rzeź Woli wystawiony dla uczczenia ofiar tych masowych mordów a wystawiony w 1949 roku. można nawet dostrzec kule armatnie, które tu utkwiły i  wmurowane lufy z 1831 roku.




źródło: Wikipedia, tustolica.pl,  https://www.patrzacwjednastrone.waw.pl, https://www.patrzacwjednastrone.waw.pl/2013/02/reduta-nr-56.html

Reduta nr 56

(06.12.2022)Reduta powstała w 1831 roku w miejscu wcześniejszych fortyfikacji z  insurekcji kościuszkowskiej z 1794. Jest też pewna teza, że powstała ona w miejscu wcześniejszych szwedzkich fortyfikacji z XVII w. Reduta tylko częściowo nawiązuje do wcześniejszych szańców Kościuszki, które opierały się wojskom pruskim.  W 1831, w czasie  powstania listopadowego dowódcą reduty nr 56 na Woli mianowano Józefa Sowińskiego. W miarę zbliżania się wojsk rosyjskich do Warszawy, w sierpniu powierzono mu dowodzenie obroną Woli.6 września 1831 główne uderzenie rosyjskie zostało skierowane na Wolę, bronioną przez 1300 żołnierzy i mającą 12 dział. Walczyli oni  przeciwko 87 batalionom i 114 szwadronom wspieranym ogniem 100 dział. Kilkugodzinna obrona Woli prowadzona przez Sowińskiego nie miała dalszych szans powodzenia wobec tak znaczne przewagi wroga.

HISTORIA

reklama
reklama
fot. Reduta nr 56, także dzieło 56, Reduta Wolska, Reduta Sowińskiego lub Fort Sowińskiego – teren dawnych
umocnień obronnych znajdujący się w Warszawie w dzielnicy Wola.