Główna Archiwum Redakcja
Używamy cookies i podobnych technologii m.in. w celach: świadczenia usług, reklamy, statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia . Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności. Jeśli tego nie akceptujesz, nie korzystaj z tej strony.

ISSN 2299-1328

www.komentatoreuropa.pl

Inni Polacy zostali powołani do Wehrmachtu, uczestniczyli często w bratobójczej walce. Bez wątpienia członkowie Związku w kolejnych latach podzielili los milionów rodaków – obywateli polskich, którzy, zwłaszcza po przyłączeniu części terytorium polskiego do III Rzeszy, poddani zostali zmasowanym represjom. Polakom odebrano status mniejszości, a na porządku dziennym były deportacje, mordy na Polakach i  przymusowa„germanizacja”. Po II wojnie światowej udało się szybko wskrzesić Związek we wszystkich strefach okupacyjnych, jednak pozostali w Niemczech Polacy, przestali stanowić siłę mogąca odgrywać większą rolę. Nigdy  nie odzyskali też statusu jakim cieszyli się po I wojnie i tego co odebrał im Hitler.

Porta Polonica opisuje poszczególne fazy działalności Związków Polaków w Niemczech.

Ogromny wpływ na sytuację Polaków w Niemczech po I wojnie światowej miało  powstanie państwa polskiego. Po ponad stuleciu braku własnego państwa, Polacy w Niemczech mogli liczyć na jego pomoc organizacyjną, finansową i polityczną państwa polskiego. Polacy mogli skorzystać z pomocy polskich przedstawicielstw w Niemczech. W odrodzonej Polsce mieszkała znaczna mniejszość niemiecka. I cieszyła się ona dużym wsparciem państwa niemieckiego. Jak czytamy w publikacji pt. Związek Polaków w Niemczech”  Polacy zaczęli się szybko organizować. Konflikt polsko-niemiecki o zachodnią granicę Polski był bardzo ważnym czynnikiem w ówczesnej sytuacji. Pojawił się postulat utworzenia jednej organizacji, która mogłaby skupiać wszystkie, rozproszone po całych Niemczech, mniejsze. Z inicjatywami na tym polu wyszły dwa ważne ośrodki, w Berlinie i Bochum. Początkowo brak było między nimi porozumienia, każdy z nich uważał się za jedyną reprezentację Polaków. Jednak konflikt dla dobra Polaków został szybko zażegnany.

Oba ośrodki połączyły swe siły i powołały z udziałem organizacji z Prus Wschodnich i Górnego Śląska 27 sierpnia 1922 roku Związek Polaków w Niemczech. W skład organizacji, której siedzibą był Berlin, wchodziło 4, od 1923 już 5 i od 1938 roku 6 dzielnic: I Śląsk z siedzibą w Opolu, II Niemcy Środkowe (Berlin), III Westfalia (Bochum), IV Warmia i Mazury (Olsztyn) i V Ziemia Złotowska, Lubuska i Kaszuby (Złotów). Dodajmy, że po wchłonięciu Austrii utworzono w 1938 roku VI dzielnicę – Wiedeń. Pierwszym przewodniczącym Związku został ziemianin z Prus Wschodnich, hr. Stanisław Sierakowski , natomiast sekretarzem generalnym Jan Kaczmarek  z Bochum. Organem prasowym był wydawany od 1925 miesięcznik „Polak w Niemczech ".  Znakiem organizacji Polaków w Niemczech stało się Rodło .

Więcej na temat Związku Polaków w Niemczech można przeczytać na w publikacji Porta Polnica. Warto to zrobić, aby mieć pełniejszą wiedzę na temat życia Plaków u naszego zachodniego sąsiada. Obecnie wiedza o Polakach w Niemczech i historii nie jest głęboka i szeroko znana. Tym bardziej taka publikacja, jak ta opisywana powyżej jest cenna. Artykuł warty polecenia, każdemu kto interesuje się historią Polaków w Niemczech. Poniżej link do artykułu o Związku Polaków Niemczech.  Klilnij TUTAJ




Źródło: https://www.porta-polonica.de/pl/atlas-miejsc-pami%C4%99ci/zwiazek-polakow-w-niemczech?page=1#body-top

Porta Polonica o Związku Polaków Niemczech

(18.11.2022)Porta Polonica z okazji setnej rocznicy utworzenia Związku Polaków w Niemczech  przygotowała jego genezę oraz opis bieżącej działalności. To bardzo obszerny, ale zarazem bogaty w informację materiał o Związku Polaków w Niemczech i o różnych przemianach, jakie ten przechodził. A zmian i przeobrażeń, jakim podlegał ZPwN nie brakowało.  Zaraz po utworzeniu w 1922 roku stał się szybko organizacją dachową skupiającą liczne organizacje polskie w Rzeszy. Jego masowość i sprawność działania pozwalała na reprezentowanie innych grup etnicznych, które nie posiadały statusu mniejszości. Historię Związku nie sposób jednak rozpatrywać w oderwaniu od historii Niemiec i stosunków polsko-niemieckich. Na przestrzeni 100 lat podlegała ona ogromnym zmianom- czytamy w materiale opublikowanym przez Porta Polonica. W pierwszych latach po utworzeniu Związek Polaków w Niemczech mógł się prężnie rozwijać, ograniczenia w jego działalności pojawiły się jednak po przejęciu władzy przez nazistów w 1933 roku. Wprawdzie podpisany pakt o nieagresji między Warszawą a Berlinem w 1934 roku przejściowo zmniejszył ingerencję w działalność Związku, jednak okres „odprężenia” nie trwał długo. Wybuch II wojny światowej oznaczał likwidację organizacji, konfiskatę jego majątku, aresztowanie setek działaczy i przywódców oraz osadzenie ich w obozach koncentracyjnych.

POLITYKA

reklama
reklama