ISSN 2299-
www.komentatoreuropa.pl
Po pierwszym semestrze w Berlinie ze względu na słaby poziom nauczania chemii Haber
przeniósł się do Heidelbergu i tam pod czujnym okiem prof. Bunsena nabywał nowych
umiejętności. Latem 1889 roku został powołany do wojska i od tego momentu w życiu
Fritza zaczęły pojawiać się kontrasty natury moralnej. Przed wybuchem wojny światowej
zajmował się pracą nad pokonaniem głodu w Europie spowodowanego trudnością w dostępnie
do naturalnych nawozów. Wraz z Carlem Boschem opracował proces syntezy amoniaku,
który doprowadził do możliwości produkowania na masową skalę nawozów sztucznych,
mówiono wtedy o nim, że stworzył chleb z powietrza.
Gdy wybuchła I wojna światowa
Haber postanowił służyć swojej ojczyźnie poprzez produkowanie na potrzeby armii gazów
bojowych takich jak Iperyt. Jego wiedza służyła do zabijania wrogów, a on sam czuł
się dumnym patriotą. W 1918 roku mimo sprzeciwu wielu światowych naukowców został
laureatem nagrody Nobla w dziedzinie chemii właśnie za swoją pracę nad syntezą amoniaku.
W czasie gdy świat zbierał się po stratach spowodowanych konfliktem lat 1914-
Miał on pomóc w pozbyciu się insektów w zbiornikach zbożowych, na polach uprawnych,
w domach, a także w mundurach żołnierzy. Wraz ze swoim zespołem asystentów opracował
insektycyd o nazwie "Cyklon A", który zawierał w sobie cyjano-
W 1934 roku
w hotelowym pokoju w Bazylei Fritz Haber umiera po pierwszym
zawale serca i zostaje
zepchnięty na margines historii. Dziś przywracam należne mu miejsce w dyskusji na
temat pobudek jakimi powinien
kierować się naukowiec. Czy rzeczony powinien kierować
się jedynie chęcią poznania czy może powinien uwzględniać także kwestie moralne.
Zapraszam
do obejrzenia dokumentu historycznego opowiadającego szczegółową historię Fritza
Habera, którego mimo wszystkich dobrodziejstw spoza pól bitew nazywa się "ojcem gazów
bojowych."
Fritz Haber -
bohatera filmu określił jego przyjaciel Albert Einstein
Paweł Franciszek
Jokiel
HISTORIA